voegen

Uitspraak

• Geluid:  voegen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• voe·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘verbinden’ voor het eerst aangetroffen in 1100 ^{[1] [2]}

Werkwoord

voegen

1. (juridisch) Een procespartij kan zich 'voegen' in een zaak waar hij of zijn niet de initiator van is. ^[3]
2. het afwerken van metselwerk ^[4]

Zelfstandig naamwoord

de voegen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord voeg

   ▸ Het ding barste bijna uit zijn voegen vanwege overbelasting.^[5]

Gangbaarheid

• Het woord voegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "voegen" herkend door:

Verwijzingen