zwenken

Uitspraak

• Geluid:  zwenken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zwen·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘van richting veranderen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1451 ^{[1] [2]}

Werkwoord

zwenken

1. wenden, keren

   • De vrachtwagen zwenkte naar rechts. 

   ▸ Robert zei dat de graaf hem beloofd had dat hij hem kunstjes met paarden zou leren: wenden, zwenken, springen en hoe je de beste ruiter ter wereld kon worden.^[3]

   ▸ Ik vond het ongelofelijk en wonderbaarlijk dat er zoveel auto's langs elkaar heen konden rijden zonder te botsen, en bij elk stel koplampen dat mijn kant op kwam was ik ervan overtuigd dat ze onvermijdelijk mijn rijbaan op zouden zwenken.^[4]

Zelfstandig naamwoord

de zwenken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord zwenk

Gangbaarheid

• Het woord zwenken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zwenken" herkend door:

Verwijzingen