Aussprache
Duits
Uitspraak
- Geluid: Aussprache (hulp, bestand)
- IPA: /ˈaʊ̯sˌʃpʀaːχə/
Woordafbreking
- Aus·spra·che
Woordherkomst en -opbouw
- Deverbatief van aussprechen.
Zelfstandig naamwoord
Aussprache v
- (zonder meervoud) uitspraak
- «Die Aussprache ist in Lautschrift angegeben.»
- De uitspraak is in fonetisch schrift weergegeven.
- «Man kann zum Beispiel eine gute, schlechte, deutliche, klare Aussprache haben.»
- Men kan bijvoorbeeld een goede, slechte, duidelijke of heldere uitspraak hebben.
- «Die Aussprache ist in Lautschrift angegeben.»
- gesprek, bespreking, onderhoud
- «Sie hatten eine geheime/vertrauliche Aussprache.»
- Zij hadden een geheim/vertrouwelijk gesprek.
- «Er wünschte sich eine offene Aussprache.»
- Hij verlangde naar een open gesprek.
- «Sie bat ihm um eine Aussprache.»
- Zij wilde een gesprek met hem.
- «Sie hatten eine geheime/vertrauliche Aussprache.»
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | die Aussprache | die Aussprachen |
| genitief | der Aussprache | der Aussprachen |
| datief | der Aussprache | den Aussprachen |
| accusatief | die Aussprache | die Aussprachen |
Synoniemen
- [2] Akzentuierung, Betonung
- [3] Unterredung, klärendes Gespräch
Hyperoniemen
- [1, 2] Äußerungsstil, Lautäußerung
- [3] Gespräch
Hyponiemen
- [2] Akzent, Artikulation, Intonation, Sprachmelodie, Tonfall
Uitdrukkingen en gezegden
[2] (spreektaal) (schertsend) eine feuchte Aussprache haben
- Met consumptie spreken.
Afgeleide begrippen
- [1] Aussprachenorm, Aussprachewörterbuch
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.