aanfluiting

Uitspraak

• Geluid:  aanfluiting    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈaɱflœytɪŋ / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·flui·ting

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van aanfluiten met het achtervoegsel -ing, een verwijzing naar de Bijbel, bijvoorbeeld 2 Kronieken 29:8 en Jeremia 19:8 ^{[1] [2] [3]}
  • [1] in de betekenis van ‘voorwerp van bespotting’ voor het eerst aangetroffen in 1637 ^[3]

Zelfstandig naamwoord

de aanfluiting v

1. (pejoratief) iets dat belachelijk of schandelijk is

   • het voordragen van Vladimir Poetin voor de Nobelprijs voor de vrede is een goed voorbeeld van een aanfluiting. 

2. uiting waaruit blijkt dat iets belachelijk of schandelijk wordt gevonden

Gangbaarheid

• Het woord aanfluiting staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanfluiting" herkend door:

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

aanfluiting

1. aanfluiting