bark

Uitspraak

• Geluid:  bark    (hulp, bestand)
• IPA: / bɑr^ək / (1 of 2 lettergrepen)

Woordafbreking

• bark

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands bargh van Oudfrans barque, in de betekenis van ‘type zeilschip’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1370 ^{[1] [2] [3]}

Zelfstandig naamwoord

de bark v / m

1. (scheepvaart) bepaald type zeilschip met drie of meer masten

   • Gisteren zagen we een heel mooie bark varen. 

Gangbaarheid

• Het woord bark staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bark" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

bark

1. (plantkunde) berk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• bark

Woordherkomst en -opbouw

• [A] klanknabootsing ^[1]
• [B] Wellicht van Scandinavische oorsprong; van het Proto-Germaanse *barkuz. Verwant met Oudnoords börkr, Nederduits borke^[2]
• [C] Van Frans barque ^[3]

Werkwoord

[A] bark

1. onovergankelijk blaffen

[B] bark

1. onovergankelijk blaffen
2. overgankelijk ontschorsen
3. overgankelijk schaven, schrapen
4. overgankelijk looien

Zelfstandig naamwoord

[A] bark

1. (dierengeluid) geblaf

[B] bark

1. (plantkunde) bast, schors
2. (plantkunde) kinine
3. (anatomie) huid

[C] bark

1. (verouderd), (scheepvaart) boot, sloep

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• bark

Zelfstandig naamwoord

bark, g

1. (plantkunde) schors, bast