brach
Duits
Uitspraak
- IPA: / bʀaːχ /
Woordafbreking
- brach
Werkwoord
brach
- eerste persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van brechen
brach
- derde persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van brechen
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /brax/
Woordafbreking
- brach
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het zelfstandig naamwoord bratr
Zelfstandig naamwoord
brach m bezield
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| nominatief | brach | braši / brachové | |
| genitief | bracha | brachů | |
| datief | korte vorm | brachu | brachům |
| lange vorm | brachovi | ||
| accusatief | bracha | brachy | |
| vocatief | brachu | braši / brachové | |
| locatief | korte vorm | brachu | braších |
| lange vorm | brachovi | ||
| instrumentalis | brachem | brachy | |
Synoniemen
- brácha m bezield
Afgeleide begrippen
- brášek m bezield
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.