bries

Uitspraak

• Geluid:  bries    (hulp, bestand)
• IPA: /bris/

Woordafbreking

• bries

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘koele wind’ voor het eerst aangetroffen in 1596 ^[1]
• v/m [1]: van Engels breeze of Frans brise^[2][3]
• v/m [2]: van Hebreeuws בְּרִית (briet) "verbond" (Jiddisj)^[4]
• v/m [3]: van Hebreeuws בְּרִית (briet) "besnijdenis", een verkorting van בְּרִית מִילָה (briet mila) "verbond tot besnijdenis" (Asjkenazisch Hebreeuws en Jiddisj)^[5]
• o: van Hebreeuws בְּרִית (briet) "verbond" (Asjkenazisch Hebreeuws)^[6]

Zelfstandig naamwoord

de bries v / m

1. (meteorologie) zachte frisse wind

   • Er was een heerlijk verkoelend briesje dat kwam van zee. 
   • ‘s Lands grootste doordeweekse wielertoertocht werd onder prima weersomstandigheden verreden, al stelde de stevige bries de conditie van menig deelnemer behoorlijk op de proef. ^[7] 

   ▸ Het enige wat u moet weten, is dat de openslaande deuren naar het terras niet goed sluiten. In het geval dat er een stevige bries staat, zou ik u suggereren een stoel tegen de deuren aan te plaatsen.^[8]

   ▸ Vanaf een uur of elf veranderde de frisse adem van de Middellandse Zee langzamerhand in een warme bries die eerder zweetdruppels dan verkoeling bracht.^[9]

2. (Jiddisch-Hebreeuws) verbond (Jiddisj) ^[10]
3. (Jiddisch-Hebreeuws) besnijdenis ^[11]

Zelfstandig naamwoord

het bries o

1. (Jiddisch-Hebreeuws) verbond (Asjkenazisch Hebreeuws)

Werkwoord

bries

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van briesen
   

   • Ik bries. 

2. gebiedende wijs van briesen
   

   • Bries! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van briesen
   

   • Bries je? 

Gangbaarheid

• Het woord bries staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bries" herkend door:

Verwijzingen