copuleren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: copuleren (hulp, bestand)
- IPA: / kopyˈlerə(n) / (4 lettergrepen)
Woordafbreking
- co·pu·le·ren
Woordherkomst en -opbouw
- via Frans copuler ww (met het achtervoegsel -eren van Latijn copulare "verenigen, verbinden"; in de betekenis van ‘paren’ aangetroffen vanaf 1872 [1] [2] [3]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| copuleren |
copuleerde |
gecopuleerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
copuleren
- inergatief (fysiologie) (seksualiteit) geslachtsgemeenschap hebben
- Bij deze soort wordt er pas gecopuleerd na een uitgebreid paringsritueel.
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord copuleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "copuleren" herkend door:
| 91 % | van de Nederlanders; |
| 92 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ copuleren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "copuleren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.