direct

Uitspraak

• Geluid:  direct    (hulp, bestand)
• IPA: / diˈrɛkt / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• di·rect

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans direct, in de betekenis van ‘rechtstreeks, ogenblikkelijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1647 ^{[1] [2] [3]}

Bijvoeglijk naamwoord

direct

1. zonder te wachten, zonder iets daartussen

   • Bij hadden een directe verbinding met de trein en hoefden dus niet over te stappen. 

   ▸ Het was altijd een feest als ik op een kleine waterbron recht uit de berg stuitte. Dit frisse water uit de ondergrondse meren (aquifers geheten) dronk ik direct uit de berg, zonder het te hoeven filteren.^[4]

   ▸ 'Zijn er getuigen? ' wilde hij weten. 'Geen directe.^[5]

2. eerlijk, zonder smoesjes, maar soms ook een beetje brutaal

   • Hij gaf hem een eerlijk en direct antwoord. 

Bijwoord

direct

1. zonder te wachten, zonder omweg

   • Toen de dief haar tasje probeerde te stelen gaf de oude vrouw hem direct een klap met haar stok. 

Gangbaarheid

• Het woord direct staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "direct" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid:  direct (VS)    (hulp, bestand)
• IPA:

Werkwoord

direct

1. overgankelijk  besturen ww , dirigeren, leiding geven aan,  leiden ww  [1]
2. overgankelijk richten
3. overgankelijk adresseren
4. overgankelijk instrueren
5. overgankelijk, (juridisch)  bevelen ww 

Bijvoeglijk naamwoord

direct

1.  direct bn 
2. onomwonden, oprecht
3.  rechtstreeks bn 
4. (astronomie) rechtlopend

Bijwoord

direct

1.  rechtstreeks bw 

Uitspraak

• Geluid:  direct    (hulp, bestand)

Bijwoord

direct

1. (spreektaal) glashelder, recht voor zijn raap

   «Patrick lui a dit direct qu’il allait la larguer.»

   Patrick heeft haar recht voor zijn raap gezegd dat-ie haar zou dumpen. ^[1]

Verwijzingen