gericht

Uitspraak

• Geluid:  gericht    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣəˈrɪxt / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /χəˈrɪxt/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ɣəˈrɪxt/

Woordafbreking

• ge·richt

Woordherkomst en -opbouw

• zn: naamwoord van handeling, afgeleid van  richten ww  "rechtspreken" met het voorvoegsel ge-

• ww, bn: vervoeging van richten: de stam met omvoegsel ge- -t, zonder -t omdat de stam al op -t eindigt (in de betekenis "mikken")

Zelfstandig naamwoord

het gericht o ^[1]

1. (juridisch) (formeel) gerecht, rechtbank, de rechter

Werkwoord

gericht

1. voltooid deelwoord van richten (mikken)
2. vormt de voltooide tijden

   • Heb je wel eens een geweer op iemand gericht? 

3. vormt de lijdende vorm

   • Alle sollicitaties kunnen gericht worden aan het volgende adres. 

4. als naamwoordelijk deel van het gezegde gebruikt

   • Alle ogen zijn op hem gericht. 

5. attributief gebruikt

   • Het was een gerichte aanval op het leiderschap van het land. 

6. bijwoordelijk gebruikt

   • Een sollicitatiebrief, gericht aan het dagelijks bestuur, zien wij graag uiterlijk 10 dagen na het verschijnen van dit blad in de brievenbus. 

Bijvoeglijk naamwoord

gericht

1. een bepaald doel hebbend

   • Door de gerichte actie van de politie werden veel dronken autobestuurders van de weg gehaald. 

Gangbaarheid

• Het woord gericht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gericht" herkend door:

Verwijzingen