rechter

Niet te verwarren met: rechter-

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  rechter    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈrɛxtər/
Woordafbreking
  • rech·ter
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘lid van een rechtbank’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
  • Naamwoord van handeling van rechten met het achtervoegsel -er
enkelvoud meervoud
naamwoord rechter rechters
verkleinwoord rechtertje rechtertjes

Zelfstandig naamwoord

de rechter m

  1. (juridisch) (beroep) persoon die rechtspreekt, persoon die een oordeel velt
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • Naar de rechter stappen
Vanwege een geschil naar de rechter gaan
  • Rechter in eigen zaak zijn
Oordelen in iets waar men zelf zeer nauw bij betrokken is (≈ Voor eigen rechter spelen)
  • [Voor] eigen rechter spelen
In een kwestie het recht geheel in eigen handen nemen, terwijl men daarvoor niet in de juiste positie is
Vertalingen
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van rechts met het achtervoegsel -er
stellend
onverbogen rechter
verbogen

Bijvoeglijk naamwoord

rechter

  1. aan de tegenovergestelde zijde van het lichaam waar gewoonlijk het hart zit
    • Ik heb hier de rechter sok, maar waar is de linker gebleven? 
Antoniemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Woordherkomst en -opbouw

Bijvoeglijk naamwoord

rechter

  1. onverbogen vorm van de vergrotende trap van recht
    • Daarna werd mijn stoel een stukje rechter gezet en kreeg nu weer zo'n warme doek in mijn nek. [3]

Gangbaarheid

  • Het woord rechter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.