bevel

Nederlands

Uitspraak

Geluid: bevel (hulp, bestand)

Woordafbreking

be·vel

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van bevelen ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bevel	bevelen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het bevel o

verplicht uit te voeren opdracht zonder enige tegenspraak; verbaal geuit gebod
- Dat is een bevel, soldaat!!
▸ De dwingende stem liet het verzoek als een bevel klinken.^[2]
gezag om een groep mensen te leiden; commando; commandement
- De koning is de eerste in bevel van het leger.

Synoniemen

order, machtwoord, bevelschrift, commando, instructie, eis, dictum, sommatie, gebod

Hyponiemen

arrestatiebevel, dienstbevel, dwangbevel, huiszoekingsbevel, noodbevel, ontruimingsbevel, opperbevel, tegenbevel, uitwijzingsbevel, uitzettingsbevel

Afgeleide begrippen

bevelhebbend, bevelhebber, bevelschrift, bevelvoerder, bevelvoerend, bevelvoering

Vertalingen

1. verplicht uit te voeren opdracht zonder enige tegenspraak.

Duits: Befehl ^(de) m
Engels: order ^(en)
Frans: ordre ^(fr) m

Pools: rozkaz ^(pl) m
Spaans: orden ^(es) v

Gangbaarheid

Het woord bevel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bevel" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[3]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ bevel op website: Etymologiebank.nl
↑
Suzanne Vermeer
“All-inclusive” (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht , ISBN 90-229-9182-2
↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.