kennis

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  kennis    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈkɛnɪs/
Woordafbreking
  • ken·nis
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘het kennen’ voor het eerst aangetroffen in 1260 [1]
  • Naamwoord van handeling van kennen met het achtervoegsel -nis [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord kennis -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

[A] kennis v

  1. wat je weet of hebt geleerd
    • Hij heeft veel kennis van biologie. 
    ▸ Leren geeft kennis, kennis geeft macht, macht om onafhankelijk te blijven.[3]
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • buiten kennis
bewusteloos
  • bij kennis
  • Kennis van zaken hebben
van iets veel weten
  • Kennis is macht
veel weten kan veel invloed betekenen
Vertalingen
enkelvoud meervoud
naamwoord kennis kennissen
verkleinwoord kennisje kennisjes

Zelfstandig naamwoord

[B] kennis m/v

  1. iemand met wie men bekend is
    • Hij is een kennis van mij. 
Synoniemen
Vertalingen

Verwijzingen

Gangbaarheid

  • Het woord kennis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[1]

Meer informatie

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

kennis

  1. kennis; wat je weet of hebt geleerd

Stellingwerfs

Zelfstandig naamwoord

kennis

  1. kennis; wat je weet of hebt geleerd
  1. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.