stoten
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: stoten (hulp, bestand)
Woordafbreking
- sto·ten
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘een duw geven, schokken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| stoten |
stootte verouderd: stiet |
gestoten |
| gemengd
klasse 7
|
volledig | |
Werkwoord
stoten
- overgankelijk met een korte snelle beweging (weg)duwen
- De opspringende hond stootte hem van zijn krukje.
Hyponiemen
|
Afgeleide begrippen
|
Vertalingen
Zelfstandig naamwoord
de stoten mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord stoot
Gangbaarheid
- Het woord stoten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stoten" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "stoten" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.