naamval

Uitspraak

• Geluid:  naamval    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈnamvɑl / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• naam·val

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘elk der buigingsvormen van een naamwoord’ voor het eerst aangetroffen in 1700 (Van Hoogstraten).^[1]
• samenstelling van  naam  en  val , dit laatste (sedert 1584) naast geval (1624) als leenvertaling van Latijn cāsus ‘val, naamval’, zelf weer een leenbetekenis uit Oudgrieks ptõsis ‘val, naamval’.^[1]

Zelfstandig naamwoord

de naamval m

1. (taalkunde), (grammatica) een buigingsvorm van een naamwoord, lidwoord of telwoord die de functie van dat woord in de zin aangeeft

   • In het Duits worden vier naamvallen onderscheiden, namelijk de nominatief, de genitief, de datief en de accusatief. 

Gangbaarheid

• Het woord naamval staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "naamval" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen