volkstaal

Uitspraak

• Geluid:  volkstaal    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• volks·taal

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  volk zn  en  taal zn  met het invoegsel -s- 

Zelfstandig naamwoord

de volkstaal v / m

1. (taalkunde) de taal van het gewone volk, vaak informeel van aard en soms als minder beschaafd gezien, in tegenstelling tot de standaardtaal

   • In de Vroegmoderne Tijd werd de literatuur overal in Europa gekenmerkt door de tweetaligheid van Latijn en volkstaal. 

2. moedertaal

   • Mensen die het waagden een bijbel in de volkstaal in bezit te hebben of bijbels te verspreiden, kregen te maken met de woede van de katholieke kerk. Velen van hen werden gearresteerd, op de brandstapel gebracht, levend aan het spit geroosterd, tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld of naar de galeien gestuurd. In beslag genomen bijbels werden verbrand. Tot ver in de twintigste eeuw waren er katholieke geestelijken die bijbels in beslag namen en verbrandden. ^[1] 

Gangbaarheid

• Het woord volkstaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "volkstaal" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen