volk

Uitspraak

• Geluid:  volk    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈvɔl^ək / (1 of 2 lettergrepen); /vɔlk/

Woordafbreking

• volk

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘stam, bewoners van een staat’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

het volk o

1. een groep mensen die een aantal dingen gemeenschappelijk hebben, zoals afstamming, taal, gewoontes of overlevering
2. de inwoners van een land

   • Het Franse volk steunt zijn president. 

   ▸ Wandelend door de vele kleine bergdorpjes langs de trail heb ik het Amerikaanse volk leren kennen als vriendelijk, respectvol en opvallend gastvrij.^[3]

3. de lagere klassen

   ▸ `Zwarte Piet' of 'Pietje Pik', zo noemde het volk in de middeleeuwen de duivel.^[4]

4. een aantal mensen
5. een groep insecten die in hetzelfde nest wonen

Gangbaarheid

• Het woord volk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "volk" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• IPA: /foɫk/

Woordafbreking

• volk

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Nederlandse volk

Zelfstandig naamwoord

volk

1. volk; een groep mensen die een aantal dingen gemeenschappelijk hebben, zoals afstamming, taal, gewoontes of overlevering
2. volk; de inwoners van een land
3. volk; een aantal mensen
4. volk; de lagere klassen

Woordafbreking

• volk

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudnederlandse folk

Zelfstandig naamwoord

volk

1. volk

Woordafbreking

• volk

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Angelsaksische folk

Zelfstandig naamwoord

volk

1. volk

Woordafbreking

• volk

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudsaksische folk

Zelfstandig naamwoord

volk

1. volk

Woordafbreking

• volk

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelnederduitse volk

Zelfstandig naamwoord

volk

1. volk

Zelfstandig naamwoord

volk m

1. wolf