tiam
Espéranto
Adverbe
tiam \ˈti.am\ mot-racine UV
- Alors, à ce moment-là.
Mi volas, ekkriis tiam la serpento kolere.
- Je le veux, s'écria alors le serpent avec colère.
Tiom multe mi havos tiam por rakonti al li.
- J'aurais alors tellement de choses à lui raconter.
- Dans ce cas, dans ces conditions.
Se vi volas ĉion ĉi elteni, tiam mi al vi helpos!
- Si tu veux endurer tout ça, alors je t'aiderai !
Dérivés
Tiam li estis, kiel oni diras, ankoraŭ juna kaj eleganta.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- À cette époque il était, comme on dit, encore jeune et élégant.
Notes
- Tiam est souvent corrélatif de kiam :
- Kiam vi montros al mi la kaŭzon, kiu vin igas fari malbonon al mi, tiam mi permesos al vi mordi min.
- Quand tu me montreras la cause qui te fait me faire du mal, alors je te permettrai de me mordre.
- Kiam vi montros al mi la kaŭzon, kiu vin igas fari malbonon al mi, tiam mi permesos al vi mordi min.
Vocabulaire apparenté par le sens
Corrélatifs en espéranto, ou tabelvortoj {cat} | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Intention | indéfini | question | désignation | totalité | négation | |
Préfixe | i- | ki- | ti- | ĉi- | neni- | |
Suff. | Sens | un quelconque, un certain — |
quel — ?! lequel — |
ce — là | tout — chaque — |
aucun — |
-o | chose, situation | io(n) | kio(n) | (ĉi) tio(n) | ĉio(n) | nenio(n) |
-u | personne (si seul) | iu(j/n) | kiu(j/n) | (ĉi) tiu(j/n) | ĉiu(j/n) | neniu(j/n) |
sélection (si + substantif) | ||||||
-a | qualité | ia(j/n) | kia(j/n) | (ĉi) tia(j/n) | ĉia(j/n) | nenia(j/n) |
-e | lieu | ie(n) | kie(n) | (ĉi) tie(n) | ĉie(n) | nenie(n) |
-es | possession | ies | kies | (ĉi) ties | ĉies | nenies |
-el | manière | iel | kiel | (ĉi) tiel | ĉiel | neniel |
-al | cause | ial | kial | (ĉi) tial | ĉial | nenial |
-am | temps | iam | kiam | (ĉi) tiam | ĉiam | neniam |
-om | quantité | iom | kiom | (ĉi) tiom | ĉiom | neniom |
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « tiam [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « tiam [Prononciation ?] »
Anagrammes
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- tiam sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- tiam sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "tiam" présente dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Occitan
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
tiam [ˈtjam] |
tiams [ˈtjam] |
tiam [ˈtjam] (graphie normalisée) masculin
- (Provençal) (Vivaro-alpin) Variante de tian.
Références
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Jean-Claude Rixte, Jean-Alexandre Cluze, Dictionnaire des dialectes dauphinois anciens et modernes par l’abbé Louis Moutier, IEO-Drôme/ELLUG, Montélimar/Grenoble, 2007
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.