gebeuren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig bijvoeglijk
gebeurengebeurd
gebeurtenis
Uitspraak
  • Geluid:  gebeuren    (hulp, bestand)
  • IPA: / ɣəˈbørə(n) / (3 lettergrepen); /ɣə'bɵːrə(n)/
Woordafbreking
  • ge·beu·ren
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
gebeuren
/ɣə'bɵːrə(n)/		 gebeurde
/ɣə'bɵːrdə/		 gebeurd
/ɣə'bɵːrt/
zwak -d volledig

Werkwoord

gebeuren

  1. ergatief plaatshebben, werkelijkheid worden
    • Wat is er gebeurd? 
    ▸ Wat een geschenk om met deze dames te hebben opgetrokken. Dit zou nooit gebeurd zijn als ik zo gehaast als thuis was geweest.[4]
    ▸ De enige vlakke grond was de trail zelf dus ik hoopte dat er geen vroege hiker over me heen zou vallen in de ochtend. Maar dat gebeurde wel.[4]
Synoniemen
Hyponiemen
Uitdrukkingen en gezegden
  • bij schering en inslag gebeuren
erg vaak plaatshebben
  • het zal iemand niet gebeuren dat
iemand gaat zeker voorkomen dat
  • strijk en zet gebeuren
erg vaak plaatshebben
Vertalingen
enkelvoud meervoud
naamwoord gebeuren gebeurens
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het gebeuren o [5]

  1. geheel van voorvallen met de ermee verbonden effecten
Hyponiemen
Afgeleide begrippen

Gangbaarheid

  • Het woord gebeuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[6]

Meer informatie

Verwijzingen

Nedersaksisch

Werkwoord

gebeuren

  1. gebeuren

Veluws

Werkwoord

gebeuren

  1. gebeuren
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.