holt

Uitspraak

• Geluid:  holt    (hulp, bestand)
• IPA: /hɔlt/

Woordafbreking

• holt

Woordherkomst en -opbouw

• zn: (letterwoord) van "hoger onderwijs van het lange type
• ww:  hol ww  met de uitgang -t

Zelfstandig naamwoord

het holt o

1. (onderwijs) (historisch) (België) beroepsopleiding met veel theoretische kennis die 4 of 5 jaar duurt, vergelijkbaar met de tegenwoordige masteropleiding aan een hogeschool

Zelfstandig naamwoord

Werkwoord

holt

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hollen
   

   • Jij holt. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hollen
   

   • Hij holt. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van hollen
   

   • Holt! 

Gangbaarheid

• Het woord holt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Zelfstandig naamwoord

holt

1. hout

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *hultą

Zelfstandig naamwoord

holt o

1. hout

Zelfstandig naamwoord

holt

1. hout

Woordherkomst en -opbouw

• Uit het Angelsaksische holt

Zelfstandig naamwoord

holt

1. bos, een klein woud; een beboste heuvel, bosschage

Woordherkomst en -opbouw

• van Oudnederlands holt ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

holt o

1. hout
2. tak, stok, balk
3. bos

Zelfstandig naamwoord

holt

1. hout

Zelfstandig naamwoord

holt

1. hout

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Zelfstandig naamwoord

holt

1. hout

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / huːlt /

Woordafbreking

• holt

Bijvoeglijk naamwoord

holt

1. onbepaald onzijdig enkelvoud stellende trap van hol

holt

1. onbepaald onzijdig enkelvoud stellende trap van hol

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / huːlt /

Woordafbreking

• holt

Bijvoeglijk naamwoord

holt

1. onbepaald onzijdig enkelvoud van hol

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *hultą

Zelfstandig naamwoord

holt o ^[3]

1. hout
2. boom
3. bos, woud

Bijvoeglijk naamwoord

holt ^[4]

1. trouw, toegenegen

Zelfstandig naamwoord

holt

1. bos, bosschage

Zelfstandig naamwoord

holt

1. hout

Uitspraak

• IPA: /ɦɔlt/

Woordafbreking

• holt

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Duitse halt

Partikel

holt

1. (spreektaal) nou

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Zelfstandig naamwoord

holt

1. hout

Zelfstandig naamwoord

holt

1. hout

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.