trouw

Uitspraak

• Geluid:  trouw    (hulp, bestand)
• IPA: / trɑu / (1 lettergreep); /trʌʊ/

Woordafbreking

• trouw

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord via Middelnederlands trouwe van Oudnederlands triuwa, cognaat met Duits treu en Engels true "waar, waarachtig, betrouwbaar"; in de betekenis van ‘loyaal’ aangetroffen vanaf 1291 ^{[1] [2] [3] [4] [5] [6]}

Zelfstandig naamwoord

de trouw m

1. naleving van een (morele) verbintenis
2. huwelijk en de uitsluitende gerichtheid op de partner in een huwelijk of vaste relatie

Bijvoeglijk naamwoord

trouw

1. op wie men steeds opnieuw een beroep kan doen

   • Hij is een trouwe werknemer voor zijn baas. 

   ▸ Barbie bleef altijd trouw bij haar, terwijl de anderen vooruitliepen om de weg te verkennen.^[7]

Werkwoord

trouw

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van trouwen
   

   • Ik trouw. 

2. gebiedende wijs van trouwen
   

   • Trouw! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van trouwen
   

   • Trouw je? 

Gangbaarheid

• Het woord trouw staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "trouw" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen