imperator
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: imperator (hulp, bestand)
Woordafbreking
- im·pe·ra·tor
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘opperbevelhebber’ voor het eerst aangetroffen in 1575 [1]
- afgeleid van het Latijnse imperare met het achtervoegsel -ator [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | imperator | imperatoren imperators |
| verkleinwoord | imperatortje | imperatortjes |
Zelfstandig naamwoord
de imperator m
- eretitel voor Romeins opperbevelhebber
Verwante begrippen
Gangbaarheid
- Het woord imperator staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "imperator" herkend door:
| 78 % | van de Nederlanders; |
| 86 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "imperator" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ imperator op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- van imperare (bevelen, gebieden)
Zelfstandig naamwoord
imperātor m
Verwante begrippen
- imperatrix
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | imperātor | imperātōrēs |
| genitief | imperātōris | imperātōrium |
| datief | imperātōrī | imperātōribus |
| accusatief | imperātōrem | imperātōrēs |
| vocatief | imperātor | imperātōrēs |
| ablatief | imperātōre | imperātōribus |
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.