ion
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: ion (hulp, bestand)
- IPA: /jɔn, /'jonə(n)/
Woordafbreking
- ion
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘elektrisch geladen deeltje’ voor het eerst aangetroffen in 1886 [1]
- neologisme uit het Grieks ion, met het achtervoegsel -on [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | ion | ionen |
verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
het ion o
- (natuurkunde) (scheikunde) een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Hyponiemen
- anion, hyperion, kation, tribune-ion, waterstofion
Afgeleide begrippen
|
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord ion staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ion" herkend door:
82 % | van de Nederlanders; |
90 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "ion" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ ion op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Limburgs
Zelfstandig naamwoord
ion
- (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Noord-Fries
Zelfstandig naamwoord
ion
- (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Schots
Zelfstandig naamwoord
ion
- (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /jɔn/, /jɔːn/, /ɪjɔːn/
Woordafbreking
- ion
Zelfstandig naamwoord
ion monbezield
- (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | ion | ionty |
genitief | iontu | iontů |
datief | iontu | iontům |
accusatief | ion | ionty |
vocatief | ionte | ionty |
locatief | iontu | iontech |
instrumentalis | iontem | ionty |
Schrijfwijzen
- iont monbezield
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
- aniont monbezield
- aniontový
- ionizace v
- kationt monbezield
- kationový / kationtový
Anagrammen
- oni mbezieldmv
Verwijzingen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.