landrot
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: landrot (hulp, bestand)
Woordafbreking
- land·rot
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van land en rot [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | landrot | landrotten |
| verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
de landrot v / m
- (pejoratief) een niet zeevaarder zo genoemd door zeevaarders, iemand die zich op land thuisvoelt maar niet op het water
- Wal Rus: Kapitein van de Albatros, een schip van de wilde vaart. Oude, kloeke zeerob, die slechts met tegenzin voet aan wal zet, want daar wonen overgehaalde landrotten. "De enige beschaving die ik ken, is ver op zee, zo ver mogelijk van land af." Zijn vaartuig ligt desondanks vaak aan de kade van Rommeldam. Is nogal driftig van aard, weinig fijn besnaard, ruw in de mond, stevige vuisten. Maar geen kwade man. Vaardig stuurman, gaat graag op verre avonturen. Spreekt heer Olivier helaas nooit met de juiste naam aan. Bobbel. Boffels. Bommers. Blobbers. Blommers. Boffers. Bobbels. Hobbels. Bubbels. Blubber. Broddel. Maar nimmer: Bommel. [2]
Synoniemen
- walrat, landlubber, landkrab, walbewoner, walmens, walslurp
Antoniemen
Gangbaarheid
- Het woord landrot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "landrot" herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 89 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ NRC John Kroon 2 april 1998
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.