puer

Frans

stamtijd
infinitief verleden
tijd
voltooid
deelwoord
puer
puais
pué
eerste groep volledig
Uitspraak
  • Geluid:  puer    (hulp, bestand)

Werkwoord

puer

  1. (spreektaal) stinken, ruften, ruiken naar
    «Il pue le bouc.»
    Hij stinkt als een bok. [1]

Verwijzingen

Latijn

Zelfstandig naamwoord

puer m

  1. jongen
Verbuiging
Verwante begrippen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.