dictum

Uitspraak

• Geluid:  dictum    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdɪktʏm / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈdɪk.tʏm/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈdɪk.tʏm/

Woordafbreking

• dic·tum

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan Latijns dictum ‘gezegde, slotwoord; bevel’.

Zelfstandig naamwoord

het dictum o

1. (juridisch) het beschikkende gedeelte van de rechterlijke uitspraak (vonnis of arrest) dat de uiteindelijke beslissing van de rechter formuleert en rechtsgevolgen teweegbrengt
2. gezegde

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord dictum staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Uitspraak

• IPA: /ˈdɪk.tʊ(m)/

Woordafbreking

• dic·tum

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid uit dīcere ‘zeggen, spreken’ met het achtervoegsel -tum, m.a.w. het passief participium perfectum van dīcere.

Zelfstandig naamwoord

dĭctum o

1. uitspraak, uiting
2. gezegde, woord
3. bevel