dux
Latijn
Uitspraak
- IPA: /ˈduks/
Woordafbreking
- dux
Woordherkomst en -opbouw
- van ducere (leiden)
Zelfstandig naamwoord
dux m/v
- leider, leidster
- aanvoerder
- (middeleeuws Latijn) hertog, hertogin
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | dux | ducēs |
| genitief | ducis | ducum |
| datief | ducī | ducibus |
| accusatief | ducem | ducēs |
| vocatief | dux | ducēs |
| ablatief | duce | ducibus |
Overerving en ontlening
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.