kolonie
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: kolonie (hulp, bestand)
- IPA: /koˈloni/
Woordafbreking
- ko·lo·nie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘nederzetting’ voor het eerst aangetroffen in 1614 [1]
- [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | kolonie | koloniën kolonies |
| verkleinwoord | kolonietje | kolonietjes |
Zelfstandig naamwoord
de kolonie v
- een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk
- Nederland heeft een groot aantal kolonies gehad.
- (biologie) een samenlevingsvorm van dieren
- De kolonie bijen had onder de dakrand een bijenkorf aangelegd.
- Het gaat goed met de flamingostand in het Zwillbrocker Venn. De kolonie van de van oorsprong subtropische grote waadvogels telt dit jaar tussen de 40 en 50 exemplaren. [3]
Verwante begrippen
- nederzetting, volksplanting
Hyponiemen
|
Afgeleide begrippen
- koloniaal, kolonialist, koloniehuis, koloniehuisvesting, koloniespin, kolonist
Verwante begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord kolonie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kolonie" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "kolonie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ kolonie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Tubantia Peter Zandee 21-april-2017
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Afrikaans
Woordafbreking
- ko·lo·nie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Nederlands
Zelfstandig naamwoord
kolonie
- kolonie; een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk
- (biologie) kolonie; een samenlevingsvorm van dieren
Verwante begrippen
- kolonis
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /kɔlɔːnɪjɛ/
Woordafbreking
- ko·lo·nie
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Latijnse colonia
Zelfstandig naamwoord
kolonie v
- kolonie; een vestiging van een deel van een bevolking, buiten het eigenlijke territorium van dat volk
- (biologie) kolonie; een samenlevingsvorm van dieren
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | kolonie | kolonie |
| genitief | kolonie | kolonií |
| datief | kolonii | koloniím |
| accusatief | kolonii | kolonie |
| vocatief | kolonie | kolonie |
| locatief | kolonii | koloniích |
| instrumentalis | kolonií | koloniemi |
Afgeleide begrippen
- koloniál monbezield
- koloniální
Verwante begrippen
|
|
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.