minstreel

Uitspraak

• Geluid:  minstreel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɪnstrel / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• min·streel

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands menestrele en Oudfrans menestrel "dienaar" van Latijn ministerialis "hofdienaar", in de betekenis van ‘troubadour’ voor het eerst aangetroffen in 1265 ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

de minstreel m

1. (middeleeuwen), (cultuur), (muziek), (verouderd) een in het Zuid-Frankrijk van weleer, langs kastelen en vorstenhoven rondreizend kunstenaar, musicus, zanger van liederen en voordrager van gedichten, balladen e.d.

   • Nog lang bleef het eigenaardige gezang van de minstreels in haar hoofd naklinken. 

2. (cultuur), (muziek), (verouderd) een langs herbergen, jaarmarkten rondtrekkend artiest, muzikant, zanger van liedjes en komediant

   • Met z'n grappen en vrolijke wijsjes bracht de minstreel het publiek in een uitgelaten stemming. 

Gangbaarheid

• Het woord minstreel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "minstreel" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen