navel
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: navel (hulp, bestand)
- IPA: /'navəl/
Woordafbreking
- na·vel
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘lidteken van navelstreng’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
- erfwoord van Germaans *nablō, op zijn beurt van Indo-Europees *h₃nobʰ-ilos; de uitgang -ilos vormt een verkleinwoord en het naamwoord zelf bestaat ook in het Nederlands: naaf (zie aldaar).
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | navel | navels |
| verkleinwoord | naveltje | naveltjes |
Zelfstandig naamwoord
de navel m
- (anatomie) rond litteken in de buik van zoogdieren, op de plaats waar de navelstreng de verbinding met het kind of jong vormde
Hyponiemen
- koenavel, vruchtnavel, waternavel
Afgeleide begrippen
|
Anagrammen
Vertalingen
1.
Gangbaarheid
- Het woord navel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "navel" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "navel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Engels
Zelfstandig naamwoord
navel
Anagrammen
- venal
Zweeds
Zelfstandig naamwoord
navel
Anagrammen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.