dies

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  dies    (hulp, bestand)
  • IPA: /dis/
Woordafbreking
  • [A] dies
  • [B] di·es

Aanwijzend voornaamwoord

dies

  1. [A] (verouderd) genitief van die: en wat ~ meer zij - enzovoorts.

Zelfstandig naamwoord

de dies m

  1. [B] jaarlijkse feestdag om de oprichting van een (studenten)vereniging of universiteit te vieren
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van de uitdrukking dies natalis, letterlijk 'geboortedag' in het Latijn
  • In de betekenis van ‘jaarlijkse feestdag’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1950 [1]

Voornaamwoordelijk bijwoord

(scheidbaar)
dies

  1. (verouderd) met die reden
    • De naam van Cassius adelt die praktijken; En dies verschuilt de tuchtiging haar hoofd 

Gangbaarheid

  • Het woord dies staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
54 %van de Nederlanders;
35 %van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen

Duits

Aanwijzend voornaamwoord

dies

  1. deze, dit
    «Dies ist mein Bruder.»
    Dit is mijn broer.

Latijn

Uitspraak
  • IPA: /ˈdɪ.eːs/

Zelfstandig naamwoord

dĭēs m/v

  1. dag
    «Dies irae, dies illa / Solvet saeclum in favilla / Teste David cum Sibylla»
    Dag van toorn, o op die dag / Zal de wereld in de as vergaan / Zoals voorzegd door David en de Sibylle.[1]
  2. termijn
  3. tijd
  4. tijdstip, vastgestelde dag
Verbuiging
Afgeleide begrippen

Verwijzingen

  1. ↑ Beginregels van Dies irae
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.