dij

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  dij    (hulp, bestand)
  • IPA: / dɛi / (1 lettergreep), /dɛj/
Woordafbreking
  • dij
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘bovenbeen’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord dij dijen
verkleinwoord dijtje dijtjes

Zelfstandig naamwoord

de dij v / m

  1. (anatomie) het deel van het menselijk been tussen heup en knie
    ▸ Door het zweet en constante wrijving werd mijn huid tussen mijn dijen en billen bij elke stap opengeschuurd.[3]
    ▸ Toen ze in bed kroop nadat ze hem een vol glas cognac had gegeven, legde hij zijn hand op haar dij en ze haalde hem niet weg. Ze toostten.[4]
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
dijen

dij

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dijen
    • Ik dij. 
  2. gebiedende wijs van dijen
    • Dij! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dijen
    • Dij je? 

Gangbaarheid

  • Het woord dij staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.[5]

Meer informatie

Verwijzingen

Gronings

Betrekkelijk voornaamwoord

dij

  1. die; in een bijzin die het nog niet geheel bekende antecedent nader bepaalt

Nedersaksisch

Betrekkelijk voornaamwoord

dij

  1. die; in een bijzin die het nog niet geheel bekende antecedent nader bepaalt
Schrijfwijzen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.