element

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  element    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˌeləˈmɛnt / (3 lettergrepen)
Woordafbreking
  • ele·ment
Woordherkomst en -opbouw
  • Van Oudfrans element of Latijn elementum. In de betekenis van ‘hoofdstof, eenheid’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
  • Afgeleid van de eerste drie letters van het Romeinse alfabet: L-M-N. [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord element elementen
verkleinwoord elementje elementjes

Zelfstandig naamwoord

het element o

  1. (scheikunde) de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen
  2. (wiskunde) een onderdeel van een verzameling
  3. een lastig individu
  4. (natuurkunde) omzetter van bijv. trillingen in elektriciteit of elektriciteit in warmte etc. in het bijzonder:
  5. (natuurkunde) voorwerp waarin elektriciteit wordt opgewekt
  6. (in de oudheid) elk van de vier fundamentele bestanddelen van de wereld: water, lucht, aarde of vuur
Synoniemen
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • in je element zijn
doen wat je leuk vindt en goed kunt
•  Hij leek een permanente glimlach te hebben onder zijn borstelige snor en was hier in de wildernis duidelijk in zijn element. [3] 
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord element staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Achterhoeks

Zelfstandig naamwoord

element

  1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen

Afrikaans

enkelvoud meervoud
naamwoord element elemente
Woordafbreking
  • ele·ment

Zelfstandig naamwoord

element

  1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen
  2. (wiskunde) element; een onderdeel van een verzameling
  3. element; een deel van een geheel
  4. element; een van de vier elementen: water, lucht, aarde of vuur

Meer informatie

Engels

Uitspraak
  • Geluid:  element (VS)    (hulp, bestand)
  • IPA:
Woordafbreking
  • ele·ment
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
element elements

Zelfstandig naamwoord

element

  1. element

Verwijzingen

  1. ↑ element, Online Etymology Dictionary

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

element

  1. (scheikunde) element; de naam voor een stof die via de scheikunde niet meer in verschillende substanties te splitsen is, zo'n stof bestaat louter uit één type van atomen
Schrijfwijzen
  • Element
  • elemìnt

Pools

Uitspraak
  • IPA: /ɛlɛmɛnt/
  • Geluid:  element    (hulp, bestand)

Zelfstandig naamwoord

element m

  1. element; een deel van een geheel
  2. (verouderd) element; een groep personen

Meer informatie

Slowaaks

Zelfstandig naamwoord

element m

  1. element

Meer informatie

Tsjechisch

Uitspraak
  • IPA: /ɛlɛmɛnt/
  • Geluid:  element    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • ele·ment
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Latijnse elementum

Zelfstandig naamwoord

element monbezield

  1. element; een van de vier elementen: water, lucht, aarde of vuur
    «Země, vzduch, voda a oheň jsou základními elementy života.»
    Aarde, lucht, water en vuur zijn de basiselementen van het leven.
  2. element; een deel van een geheel
    «Světlo je důležitý element, který ovlivňuje kvalitu snímku.»
    Licht is een belangrijk element dat de kwaliteit van een foto beïnvloedt.
  3. (natuurkunde) galvanisch element, galvanische cel, voltacel, elektrochemisch element
    «Galvanický element je chemický zdroj elektrického proudu.»
    Een galvanisch element is een chemische bron van elektrische stroom.
Verbuiging
Synoniemen
  1. živel monbezield, prvotní látka v
  2. díl monbezield, prvek monbezield, složka v, součástka v
  3. galvanický článek monbezield
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
  • elementarista mbezield
  • elementaristka v
  • elementárka v

Meer informatie

Verwijzingen

    Turks

    Woordafbreking
    • ele·ment
    enkelvoud meervoud
    nominatief   element     elementler  
    genitief   elementin     elementlerin  
    datief   elemente     elementlere  
    accusatief   elementi     elementleri  
    locatief   elementte     elementlerde  
    ablatief   elementten     elementlerden  

    Zelfstandig naamwoord

    element

    1. (scheikunde) element
    Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.