fons

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

erfwoord Uit Proto-Italisch *fonti-, misschien ook in Umbrisch funtlere “een zekere plaats met een bron ?”. ^[1]

Woordafbreking

fons

Zelfstandig naamwoord

fons m

bron

Overerving en ontlening

Frans: fonts “doopvont” m mv
Italiaans: fonte v
Nederlands: (doop)vont
Portugees: fonte v
Spaans: fuente v

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	fōns	fontēs
genitief	fontis	fontum
datief	fontī	fontibus
accusatief	fontem	fontēs
vocatief	fōns	fontēs
ablatief	fonte	fontibus

Verwijzingen

↑
Michiel de Vaan
“Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages” (2008), Brill, Leiden - Boston, p. 230-231

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.