ridder

Uitspraak

• Geluid:  ridder    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈrɪdər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• rid·der

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands riddere, net als "ruiter" afgeleid van het werkwoord rijden; in de betekenis van ‘adellijke titel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1220 ^{[1] [2] [3]}

Zelfstandig naamwoord

de ridder m

1. (beroep) (geschiedenis), (adel) oorspronkelijk een bereden en bepantserde ruiter die de ridderslag ontvangen had

   • Ridders waren soldaten die heel erg trouw waren aan hun heer of koning. 

2. rang in een ridderorde, boven die van lid, maar onder die van officieren en commandeurs

Werkwoord

ridder

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ridderen
   

   • Ik ridder. 

2. gebiedende wijs van ridderen
   

   • Ridder! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ridderen
   

   • Ridder je? 

Gangbaarheid

• Het woord ridder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ridder" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

ridder

1. (adel) ridder

Zelfstandig naamwoord

ridder

1. (adel) ridder

Verwijzingen

• ridder in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Zelfstandig naamwoord

ridder

1. (adel) ridder

Zelfstandig naamwoord

ridder

1. (adel) ridder