spreken/vervoeging

Nederlands

vervoeging van de bedrijvende vorm van spreken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		spreken			te spreken
onvoltooid	toekomend		zullen spreken			te zullen spreken
voltooid	tegenwoordig		hebben gesproken			te hebben gesproken
voltooid	toekomend		gesproken zullen hebben			gesproken te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	sprekend		gesproken			ev. spreek	mv. verouderd spreekt	spreke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	spreek	spreekt	spreekt	spreekt	spreekt	spreken	spreken	spreken
verleden (o.v.t.)	sprak	sprak	sprak	spraakt^[1]	sprak	spraken	spraken	spraken
toekomend (o.t.t.t.)	zal spreken	zult/zal spreken	zult/zal spreken	zult spreken	zal spreken	zullen spreken	zullen spreken	zullen spreken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou spreken	zou spreken	zou(dt) spreken	zoudt spreken	zou spreken	zouden spreken	zouden spreken	zouden spreken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gesproken	hebt gesproken	hebt/heeft gesproken	hebt gesproken	heeft gesproken	hebben gesproken	hebben gesproken	hebben gesproken
verleden (v.v.t.)	had gesproken	had gesproken	had gesproken	hadt gesproken	had gesproken	hadden gesproken	hadden gesproken	hadden gesproken
toekomend (v.t.t.t.)	zal gesproken hebben	zal/zult gesproken hebben	zult/zal gesproken hebben	zult gesproken hebben	zal gesproken hebben	zullen gesproken hebben	zullen gesproken hebben	zullen gesproken hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gesproken hebben	zou gesproken hebben	zou/zoudt gesproken hebben	zoudt gesproken hebben	zou gesproken hebben	zouden gesproken hebben	zouden gesproken hebben	zouden gesproken hebben

Verwijzingen

↑ De vervoeging van sterke werkwoorden bestaat uit de verledentijdsstam (verleden tijd enkelvoud) met uitgang -t. De klinker a wordt daarbij verdubbeld tot aa, indien de vorm niet eindigt op -d of -t.

Middelnederlands

	onbepaalde wijs	gebiedende wijs	onv. deelwoord	volt deelwoord
	spreken te sprekene	spreke mv. spreket	sprekende	gesproken
	aantonend		aanvoegend
	tegenwoordig	verleden	tegenwoordig	verleden
ic	spreke	sprak	spreke	sprake
du	spreex	sprakes	spreex	sprakes
hi, si	spreekt	sprak	spreke	sprake
wi	spreken	spraken	spreken	spraken
ghi	spreket	spraket	spreket	spraket
si	spreken	spraken sproken	spreken	spraken sproken

Opm.: Bovenstaande is een geïdealiseerd beeld van de vervoeging. Er bestond grote variabiliteit in spelling en in vormen tussen de verschillende dialecten.

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.

[1] De vervoeging van sterke werkwoorden bestaat uit de verledentijdsstam (verleden tijd enkelvoud) met uitgang -t. De klinker a wordt daarbij verdubbeld tot aa, indien de vorm niet eindigt op -d of -t.

[1]