du

Niet te verwarren met: Du, dü

Achterhoeks

Woordafbreking
  • du

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. (verouderd) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
Synoniemen

Afrikaans

enkelvoud meervoud
naamwoord du due
verkleinwoord du'tjie du'tjies
Woordafbreking
  • du

Zelfstandig naamwoord

du

  1. duw
stamtijd
infinitief voltooid
deelwoord
du
gedu
volledig

Werkwoord

du

  1. duwen

Alemannisch

Uitspraak
  • IPA: /du/
Woordafbreking
  • du
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Bretons

Bijvoeglijk naamwoord

du

  1. zwart

Cimbrisch

Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Cornisch

Bijvoeglijk naamwoord

du

  1. zwart

Deens

Naar frequentie 4

Persoonlijk voornaamwoord

du

  1. je, jij

Verwijzingen

    Duits

    Uitspraak
    • Geluid:  du    (hulp, bestand)
    • IPA: /duː/
    enkelvoud meervoud
    nominatief duihr
    genitief deinereuer
    datief direuch
    accusatief dicheuch
    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
    Schrijfwijzen
    Afgeleide begrippen
    • Duwort / Du-Wort
    • duzen
    Spreekwoorden
    • Wie du mir, so ich dir.

    Esperanto

    Telwoord (epo)
    0
    1 11 10 100 103
    2 12 20 200 106
    3 13 30 300 109
    4 14 40 400 1012
    5 15 50 500 1015
    6 16 60 600 1018
    7 17 70 700 1021
    8 18 80 800 1024
    9 19 90 900 1027

    Hoofdtelwoord

    du

    1. twee

    Frans

    Lidwoord

    du m enk (samentrekking van de en le)

    1. van de, van het, des

    Gotisch

    Voorzetsel

    du + datief

    1. (in de ruimte) in, op
    2. (in de tijd) in, tijdens; voor
    Schrijfwijzen
    • 𐌳𐌿

    Ido

    Hoofdtelwoord

    du

    1. twee

    Koerdisch

    Telwoord (kur)
    0
    1 11 10 100 103
    2 12 20 200 106
    3 13 30 300 109
    4 14 40 400 1012
    5 15 50 500 1015
    6 16 60 600 1018
    7 17 70 700 1021
    8 18 80 800 1024
    9 19 90 900 1027

    Hoofdtelwoord

    du

    1. twee

    Litouws

    Hoofdtelwoord (lit)
    0
    1 11 10 100 103
    2 12 20 200 106
    3 13 30 300 109
    4 14 40 400 1012
    5 15 50 500 1015
    6 16 60 600 1018
    7 17 70 700 1021
    8 18 80 800 1024
    9 19 90 900 1027

    Hoofdtelwoord

    du

    1. twee

    Luxemburgs

    Uitspraak
    • IPA: /dʉː/
    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij; 2e persoon nominatief enkelvoud
      «Wéi al bass du?»
      Hoe oud ben jij?
    Synoniemen

    Middelengels

    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Oudfranse deu

    Bijvoeglijk naamwoord

    du

    1. passend, geschikt
    Schrijfwijzen
    • diwe
    • due
    • duewe
    • duhe
    Afgeleide begrippen
    • duely
    • duete
    Overerving en ontlening

    Middelnederduits

    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Oudsaksische thū

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon enkelvoud
    Schrijfwijzen
    Overerving en ontlening

    Middelnederlands

    Uitspraak
    • IPA: dy
    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Oudnederlandse thū
    nominatiefgenitiefdatiefaccusatief
    volclit.volclit.volclit.volclit.
    enk1eicmijnsmimi
    2edu-tudijnsdidi
    3emhi-isijns-es
    -s    		hem-em
    -en    		hem-en
    -ene
    -ne
    fsi-sehaer-ere
    -re
    -er    		haer-ere
    -re
    -er    		haer-se
    nhett-
    -et
    -t    		--es
    -s    		hemhet-et
    -t
    mv1ewionseronsons
    2eghi-iuweruu
    3esi-sehaer-ere
    -re
    -er    		hem
    hen    		-enhem
    hen    		-se

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. nominatief tweede persoon enkelvoud: jij
      vaak clitisch: Egidius, waer bestu bleven? -«Egidius waar ben je gebleven?»
    Opmerkingen
    • Du wordt weinig gebruikt en vaak vervangen door de beleefdheidsvorm ghi
    Overerving en ontlening

    Meer informatie

    Mòcheno

    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

    Nedersaksisch

    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Middelnederduitse du / dû / thu

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
    Schrijfwijzen
    Synoniemen

    Nedersorbisch

    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Proto-Slavische *jьdǫ

    Werkwoord

    du

    1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van hyś
    2. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van hyś
    Synoniemen
    1. źom
    2. –

    Noord-Fries

    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Oudfriese dwā

    Werkwoord

    du

    1. doen
    2. geven
    Schrijfwijzen
    • düünj

    Noors

    Uitspraak
    • Geluid:  du    (hulp, bestand)
    • IPA: /dʉː/
    Woordafbreking
    • du
    Naar frequentie 4

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. (2e persoon enkelvoud) je, jij
    Verwante begrippen
    Noorse persoonlijke voornaamwoorden (in het Bokmål)
    getal / respect pers. genus / bezield onderwerp (nominatief) nld. voorwerp (accusatief) nld.
    enkelvoud 1e    jeg  ik  meg  mij
    2e    du  jij  deg  jou
    3e m persoon
    m ding    		  han 
     den     		 hij  han  /  ham 
     den     		 hem
    v persoon
    v ding    		  hun 
     den     		 zij  henne 
     den     		 haar
    o  det  het  det  het
    meervoud 1e    vi  wij  oss  ons
    2e    dere  jullie  dere  jullie
    3e    de  zij  dem  hen
    beleefdheidsvorm 2e    De  u  Dem  u

    Nynorsk

    Uitspraak
    • Geluid:  du    (hulp, bestand)
    • IPA: /dʉː/
    Woordafbreking
    • du

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. (2e persoon enkelvoud) je, jij
    Verwante begrippen
    Nynorske persoonlijke voornaamwoorden
    getal / respect pers. genus onderwerp (nominatief) nld. voorwerp (accusatief) nld.
    enkelvoud 1e    eg  ik  meg  mij
    2e    du  jij  deg  jou
    3e m  han  hij  han  ( honom ) hem
    v  ho  zij  ho  /  henne  haar
    o  det  het  det  het
    meervoud 1e    vi  wij  oss  ons
    2e    de  jullie  dykk  jullie
    3e    dei  zij  dei  hen
    beleefdheidsvorm 2e    De  u  Dykk  u

    Oost-Fries

    Woordafbreking
    • du

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

    Oudhoogduits

    Uitspraak
    • IPA: /dū/
    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *þū

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
    Schrijfwijzen
    • dhu
    • dū
    • thu
    • thū
    • ᛞᚢ
    Overerving en ontlening

    Pennsylvania-Duits

    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij; 2e persoon nominatief enkelvoud
    Synoniemen

    Riograndenser Hunsrückisch

    Uitspraak
    • IPA: /tuː/, /tə/
    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

    Saterfries

    Uitspraak
    • IPA: /du/
    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Oudfriese thū

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

    Schots

    Woordafbreking
    • du

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. (dialect: Orkney, Shetland) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

    Tsjechisch

    Uitspraak
    • IPA: /dʊ/
    Woordafbreking
    • du

    Werkwoord

    du

    1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord jít
    Synoniemen

    Twents

    Woordafbreking
    • du

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
    Schrijfwijzen
    • dow
    Synoniemen

    Welsh

    Bijvoeglijk naamwoord

    du

    1. (kleur) zwart

    Westfaals

    Woordafbreking
    • du

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. (Münsterlands) (Zuidwestfaals) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
    Schrijfwijzen

    Wymysoojs

    Woordafbreking
    • du
    Woordherkomst en -opbouw
    • Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud
    Schrijfwijzen
    • dü

    Zweeds

    Uitspraak
    • Geluid:  du    (hulp, bestand)
    Naar frequentie 4

    Persoonlijk voornaamwoord

    du

    1. je, jij

    Tussenwerpsel

    du

    1. zeg!, hé! (om aandacht te trekken)
    Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.