vinden/vervoeging

Nederlands

vervoeging van de bedrijvende vorm van vinden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vinden			te vinden
onvoltooid	toekomend		zullen vinden			te zullen vinden
voltooid	tegenwoordig		hebben gevonden			te hebben gevonden
voltooid	toekomend		gevonden zullen hebben			gevonden te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vindend		gevonden			ev. vind	mv. verouderd vindt	vinde
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vind	vindt	vindt	vindt	vindt	vinden	vinden	vinden
verleden (o.v.t.)	vond	vond	vond	vondt^[1]	vond	vonden	vonden	vonden
toekomend (o.t.t.t.)	zal vinden	zult/zal vinden	zult/zal vinden	zult vinden	zal vinden	zullen vinden	zullen vinden	zullen vinden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vinden	zou vinden	zou(dt) vinden	zoudt vinden	zou vinden	zouden vinden	zouden vinden	zouden vinden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gevonden	hebt gevonden	hebt/heeft gevonden	hebt gevonden	heeft gevonden	hebben gevonden	hebben gevonden	hebben gevonden
verleden (v.v.t.)	had gevonden	had gevonden	had gevonden	hadt gevonden	had gevonden	hadden gevonden	hadden gevonden	hadden gevonden
toekomend (v.t.t.t.)	zal gevonden hebben	zal/zult gevonden hebben	zult/zal gevonden hebben	zult gevonden hebben	zal gevonden hebben	zullen gevonden hebben	zullen gevonden hebben	zullen gevonden hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gevonden hebben	zou gevonden hebben	zou/zoudt gevonden hebben	zoudt gevonden hebben	zou gevonden hebben	zouden gevonden hebben	zouden gevonden hebben	zouden gevonden hebben
onpersoonlijke lijdende vorm gevonden worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt gevonden				er is gevonden
verleden	er werd gevonden				er was gevonden
toekomend	er zal gevonden worden				er zal gevonden zijn
voorwaardelijk	er zou gevonden worden				er zou gevonden zijn
lijdende vorm gevonden worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		gevonden worden			gevonden te worden
onvoltooid	toekomend		gevonden zullen worden			gevonden te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		gevonden zijn			gevonden te zijn
voltooid	toekomend		gevonden zullen zijn			gevonden te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word gevonden	wordt gevonden	wordt gevonden	wordt gevonden	wordt gevonden	worden gevonden	worden gevonden	worden gevonden
verleden (o.v.t.)	werd gevonden	werd gevonden	werd gevonden	werdt gevonden	werd gevonden	werden gevonden	werden gevonden	werden gevonden
toekomend (o.t.t.t.)	zal gevonden worden	zult gevonden worden	zult gevonden worden	zult gevonden worden	zal gevonden worden	zullen gevonden worden	zullen gevonden worden	zullen gevonden worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou gevonden worden	zou gevonden worden	zou/zoudt gevonden worden	zoudt gevonden worden	zou gevonden worden	zouden gevonden worden	zouden gevonden worden	zouden gevonden worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben gevonden	bent gevonden	bent/is gevonden	zijt gevonden	is gevonden	zijn gevonden	zijn gevonden	zijn gevonden
verleden (v.v.t.)	was gevonden	was gevonden	was gevonden	waart gevonden	was gevonden	waren gevonden	waren gevonden	waren gevonden
toekomend (v.t.t.t.)	zal gevonden zijn	zult gevonden zijn	zult gevonden zijn	zult gevonden zijn	zal gevonden zijn	zullen gevonden zijn	zullen gevonden zijn	zullen gevonden zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gevonden zijn	zou gevonden zijn	zou/zoudt gevonden zijn	zoudt gevonden zijn	zou gevonden zijn	zouden gevonden zijn	zouden gevonden zijn	zouden gevonden zijn

Verwijzingen

↑ Bij de sterke werkwoorden wordt de onvoltooid verleden tijd van de tweede persoon bij ge of gij zowel in het enkelvoud als in het meervoud gevormd door toevoeging van -t aan de verledentijdsvorm.

Middelnederlands

	onbepaalde wijs	gebiedende wijs	onv. deelwoord	volt deelwoord
	vinden te vindene	vinde mv. vindet	vindende	gevonden
	aantonend		aanvoegend
	tegenwoordig	verleden	tegenwoordig	verleden
ic	vinde	vant	vinde	vonde
du	vints	vants	vints	vondes
hi, si	vint	vant	vinde	vonde
wi	vinden	vonden	vinden	vonden
ghi	vindet	vondet	vindet	vondet
si	vinden	vonden	vinden	vonden

Opm.: Bovenstaande is een geïdealiseerd beeld van de vervoeging. Er bestond grote variabiliteit in spelling en in vormen tussen de verschillende dialecten.

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.

[1] Bij de sterke werkwoorden wordt de onvoltooid verleden tijd van de tweede persoon bij ge of gij zowel in het enkelvoud als in het meervoud gevormd door toevoeging van -t aan de verledentijdsvorm.

[1]