druh

Slowaaks

Uitspraak
  • IPA: /drʊx/
Woordafbreking
  • druh
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Proto-Slavische *drugъ

Zelfstandig naamwoord

druh mbezield

  1. maat, kameraad
  2. partner, vriend; de mannelijke persoon met wie een persoon ongetrouwd samenwoont
Synoniemen
  1. priateľ m, spoločník m, kamarát m
  2. muž m, partner m, priateľ m
Afgeleide begrippen
  • družka v
Verwante begrippen
  • družba v

Zelfstandig naamwoord

druh monbezield

  1. soort, type, manier, vorm; een samenvatting van specifieke eigenschappen
  2. soort; een groep individuen identiek in essentiële karakters
  3. (biologie) soort; een groep levende wezens die een bepaald aantal kenmerken gemeenschappelijk heeft en zich onderling voort kan planten, onderdeel van een geslacht
    «Taxonómia klasifikuje živých organizmov do hierarchicky usporiadaných kategórií, ako sú druhy.»
    Taxonomie kwalifiseert levende organismen in hiërarchisch geordende categorieën, zoals de soorten.
Synoniemen
  1. typ monbezield
  2. sorta v, odroda v, kultivar m, žáner m
  3. –
Afgeleide begrippen
Typische woordcombinaties
  • druh lepidla monbezield – lijmsoort
Verwante begrippen
  • druhove (bw.)
  • druhovo (bw.)

Tsjechisch

Uitspraak
  • IPA: /drʊx/
  • Geluid:  druh    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • druh
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Proto-Slavische *drugъ

Zelfstandig naamwoord

druh mbezield

  1. maat, kameraad
    «Promluvil k druhům v boji.»
    Hij sprak zijn kameraden toe tijdens het gevecht.
  2. partner, vriend; de mannelijke persoon met wie een persoon ongetrouwd samenwoont
Verbuiging



Synoniemen
  1. společník mbezield, přítel mbezield, kamarád mbezield, brach mbezield
  2. muž mbezield, partner mbezield, přítel mbezield
Afgeleide begrippen
  • dobrodruh mbezield
  • družka v
  • soudruh mbezield
Verwante begrippen
  • dobrodružka v
  • dobrodružství o
  • druhý
  • družba v
  • družec m
  • družice v
  • družička v
  • družina v
  • družit se
  • družný
  • družstvo o
  • podruh m

Verwijzingen

    Zelfstandig naamwoord

    druh monbezield

    1. soort, type, manier, vorm; een samenvatting van specifieke eigenschappen
      «Je to zločinec nejhoršího druhu.»
      Hij is de ergste soort crimineel.
    2. soort; een groep individuen identiek in essentiële karakters
      «Čeština rozlišuje 10 druhů slov.»
      In het Tsjechisch worden 10 woordsoorten onderscheiden.
    3. (biologie) soort; een groep levende wezens die een bepaald aantal kenmerken gemeenschappelijk heeft en zich onderling voort kan planten, onderdeel van een geslacht
      «Systematika se zabývá tříděním druhů rostlin.»
      Systematiek houdt zich bezig met het sorteren van plantensoorten.
    Verbuiging
    Synoniemen
    1. charakter monbezield, forma v, typ monbezield, zrno o
    2. odrůda v, skupina v, sorta v, žánr monbezield
    3. –
    Afgeleide begrippen
    Typische woordcombinaties
    • slovní druh monbezield
    Verwante begrippen
    • druhově (bw.)
    • zdruhovění o
    • zdruhovět
    Paroniemen

    Meer informatie

    Verwijzingen

      Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.