eed

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  eed    (hulp, bestand)
  • IPA: /et/
Woordafbreking
  • eed
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het ?, in de betekenis van ‘plechtige verklaring’ voor het eerst aangetroffen in 1236 [1]
  • [1] van Middelnederlands eed
  • [2] van heb עֵד (ēd) "getuige" [2]
[1] plechtige verzekering enkelvoud meervoud
naamwoord eed eden
verkleinwoord eedje eedjes
[2] getuige enkelvoud meervoud
naamwoord eed ediem
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de eed m

  1. een plechtige verzekering dat men de waarheid spreekt of een belofte zal nakomen
    • Hij legde een eed af. 
    • Volgens Harris tonen de opmerkingen van John Kelly aan dat Trump "geen leger wil dat loyaal is aan de grondwet van de VS. Hij wil een leger dat hem persoonlijk trouw zal zijn, iemand die zijn bevelen zal gehoorzamen, zelfs als hij hen zegt de wet te overtreden of hun eed aan de grondwet te negeren".[3] 
  2. (Jiddisch-Hebreeuws) getuige
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord eed staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Afrikaans

Uitspraak
  • geluid 
enkelvoud meervoud
naamwoord eed ede

Zelfstandig naamwoord

eed

  1. eed, een plechtige verzekering dat men de waarheid spreekt of een belofte zal nakomen

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw
  • vormen van dit woord bestaan in veel Germaanse talen, maar ook in het Iers[1]

Zelfstandig naamwoord

eed m

  1. eed, een plechtige verzekering dat men de waarheid spreekt of een belofte zal nakomen
  2. vervloeking
  3. groep ambtsdragers die een eed hebben afgelegd
Schrijfwijzen
Overerving en ontlening

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.