lentus
Latijn
Uitspraak
- IPA: /ˈlɛn.tʊs/
Zelfstandig naamwoord
lĕntus
- langzaam, traag, sloom
- bedaard, kalm, rustig
- buigzaam, veerkrachtig
- loom, onverschillig, ongevoelig, flegmatiek
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | lĕntus | lĕnta | lĕntum | lĕntī | lĕntae | lĕnta |
| genitief | lĕntī | lĕntae | lĕntī | lĕntōrum | lĕntārum | lĕntōrum |
| datief | lĕntō | lĕntae | lĕntō | lĕntīs | lĕntīs | lĕntīs |
| accusatief | lĕntum | lĕntam | lĕntum | lĕntōs | lĕntās | lĕnta |
| ablatief | lĕntō | lĕntā | lĕntō | lĕntīs | lĕntīs | lĕntīs |
| vocatief | lĕnte | lĕnta | lĕntum | lĕntī | lĕntae | lĕnta |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): lĕntior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): lĕntissimus | ||||||
Overerving en ontlening
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.