magnetron

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  magnetron    (hulp, bestand) (mag-nee-tron?)
  • IPA: /mɑxneˈtrɔn/ (3 lettergrepen)
    • (Noord-Nederland): /ˈmɑχ.nə.trɔn/, /ˈmɑχ.ne.trɔn/
    • (Limburg): /ˈmɑɣ.nə.trɔn/
Woordafbreking
  • mag·ne·tron
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘oven waarin voedsel door elektromagnetische golven verhit wordt’ voor het eerst aangetroffen in 1987 [1]
  • afgeleid van magneet met het achtervoegsel -tron [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord magnetron magnetrons
verkleinwoord magnetronnetje magnetronnetjes

Zelfstandig naamwoord

demagnetronm

  1. (huishouden) m toestel waarin met zeer korte en gerichte elektromagnetische golven voedsel in zeer korte tijd warm kan worden gemaakt
    • De maaltijd moet drie minuten in de magnetron. 
  2. (elektrotechniek) o[3] speciaal type elektronenbuis, dat onder andere in bovenstaande oven gebruikt wordt
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord magnetron staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. "magnetron" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org
    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. magnetron op website: Etymologiebank.nl
  3. Boon, Ton den & Rudi Hendrickx
    (red.), Van Dale: Groot woordenboek van de Nederlandse taal, 15e druk, 3 delen, Utrecht/Antwerpen: Van Dale Uitgevers, 2015; ISBN 9789460772221; p. 2305; ook op website: vandale.nl geraadpleegd 2017-11-01
  4. Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Fries

Zelfstandig naamwoord

magnetron

  1. (huishouden) magnetron; toestel waarin met zeer korte en gerichte elektromagnetische golven voedsel in zeer korte tijd warm kan worden gemaakt
Synoniemen
  • mikrogolfoven

Meer informatie

Pools

Zelfstandig naamwoord

magnetron m

  1. (elektrotechniek) magnetron; een elektronenbuis die door middel van trilholtes en een magneetveld hoogfrequente elektromagnetische velden kan opwekken

Meer informatie

Tsjechisch

Uitspraak
  • IPA: /magnɛtrɔn/
Woordafbreking
  • mag·ne·tron

Zelfstandig naamwoord

magnetron monbezield

  1. (elektrotechniek) magnetron; een elektronenbuis die door middel van trilholtes en een magneetveld hoogfrequente elektromagnetische velden kan opwekken
Verbuiging
Verwante begrippen

Meer informatie

Verwijzingen

    Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.