min

Uitspraak

• Geluid:  min    (hulp, bestand)
• IPA: / mɪn / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• min

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘zoogster’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 ^[1]
• In de betekenis van ‘gering’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1236 ^[1]
• In de betekenis van ‘liefde’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100 ^[1]

Zelfstandig naamwoord

de min v

1. (beroep) vrouw die tegen betaling het kind van een andere vrouw zoogt
2. liefde, genegenheid (zie bijv. minnedicht)
3. negatieve waarde
4. (wiskunde) minteken
5. (elektrotechniek) negatieve pool

Bijvoeglijk naamwoord

min voornamelijk als predicaat:

1. verachtelijk, gemeen
2. ondermaats, onbetekenend, onbeduidend

   • Dat was hem te min. 

Bijwoord

min

1. minus, verminderd met (-)
2. min of meer: met weinig of met veel; meer of minder

   ▸ Als de baas van het nieuwe D 25 de codenaam 'Eva' had gehad, had geen van al deze min of meer verwarde maar vol testosteron zittende verzetslui haar serieus genomen.^[2]

Werkwoord

min

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van minnen
   

   • Ik min. 

2. gebiedende wijs van minnen
   

   • Min! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van minnen
   

   • Min je? 

Gangbaarheid

• Het woord min staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "min" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Persoonlijk voornaamwoord

mīn

1. mijn

Hoofdtelwoord

min

1. duizend

Uitspraak

• IPA: /min/

Bezittelijk voornaamwoord

min

1. mijn

Zelfstandig naamwoord

min

1. gezichtsuitdrukking