'k
Nederlands
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onderwerp | voorwerp | onderwerp | voorwerp | |
| 1e persoon | ik 'k | mij me | wij we | ons |
| 2e persoon (informeel) |
jij je | jou je | jullie | jullie |
| 2e persoon (formeel) |
u | u | u | u |
| 2e persoon (regionaal) |
gij ge | u | gij ge | u |
| 3e persoon (mannelijk) |
hij ie | hem 'm | zij ze | (dat.) hun (acc.) hen ze |
| 3e persoon (vrouwelijk) |
zij ze | haar 'r, d'r | ||
| 3e persoon (onzijdig) |
het 't | het 't | ||
| Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm | ||||
Uitspraak
- Geluid: 'k (hulp, bestand)
- IPA: / (ə)k / (1 lettergreep)
- (Noord-Nederland): /(ə)k/
- (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /(ə)k/
Woordafbreking
- 'k
Woordherkomst en -opbouw
- Oud indo-europese stam, op te vatten als (verkorting) van ik
Persoonlijk voornaamwoord
'k
- klitische eerste persoon enkelvoud onderwerpsvorm
- Hij zag dat 'k wegging.
Synoniemen
Vertalingen
1. eerste persoon enkelvoud onderwerpsvorm
|
Gangbaarheid
- Het woord 'k staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.