leggen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  leggen    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈlɛxə(n) / (2 lettergrepen)
    • (Noord-Nederland): /ˈlɛχə(n)/
    • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈlɛɣə(n)/
Woordafbreking
  • leg·gen
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
leggen
legde
(lei)
gelegd
(geleid) *
zwak -d volledig
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘doen liggen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • (causatief) van liggen.

Werkwoord

leggen

  1. overgankelijk doen liggen
    • Hij legde het tijdschrift op de tafel. 
    ▸ ‘Denk erom hè… Geen haast,’ riep hij me na terwijl ik naar de grensmuur liep om mijn hand op het koude ijzer te leggen en mezelf moed in te praten: ‘veilig thuiskomen’.[2]
Opmerkingen
  • De vormen  lei ww  en  geleid ww  zijn verouderd en geen standaardtaal, het enkelvoud wordt in sommige streken wel in de spreektaal gebruikt [3][4].
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
Spreekwoorden
  • In mei legt ieder vogeltje een ei.
In mei doet het weer aan de zomer denken.
Vertalingen

Zelfstandig naamwoord

de leggen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord leg

Gangbaarheid

  • Het woord leggen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[5]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.