eigendom
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: eigendom (hulp, bestand)
- IPA: / ˈɛiɣə(n)ˌdɔm / (3 lettergrepen); /'ʔɛɪɣəndɔm/
Woordafbreking
- ei·gen·dom
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘wat men zijn eigen mag noemen’ voor het eerst aangetroffen in 1268 [1]
- Afgeleid van eigen met het achtervoegsel -dom.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | eigendom | - |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
eigendom m/o [2]
- (juridisch) het recht op de heerschappij over een zaak, de omstandigheid dat een zaak iemand toebehoort
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | eigendom | eigendommen |
| verkleinwoord | eigendommetje | eigendommetjes |
Zelfstandig naamwoord
het eigendom o [3]
- zaak die men zijn eigen mag noemen, bezit
Synoniemen
- [1] eigendomsrecht
- [2] bezitting, goed, vermogen
Hyponiemen
- bedrijfseigendom, gemeente-eigendom, grondeigendom, intellectueel eigendom, landeigendom, mede-eigendom, opbrengsteigendom, privé-eigendom, staatseigendom, verdiepingseigendom
Afgeleide begrippen
|
Vertalingen
1. eigendomsrecht
Gangbaarheid
- Het woord eigendom staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eigendom" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "eigendom" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.