bes

Uitspraak

• Geluid:  bes    (hulp, bestand)
• IPA: /bɛs/

Woordafbreking

• bes

Woordherkomst en -opbouw

• [A] erfwoord van Middelnederlands besie, Proto-Germaans *basja. In de betekenis van ‘kleine vrucht’, een erfwoord uit Germaans *básja (vergelijk Duits Beere, Engels berry) voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 ^[1][2]
• [B] In de betekenis van ‘oudje’, een verkorte vorm van bestemoer^[3], voor het eerst aangetroffen in het jaar 1704 ^[1]
• [C] b (3) met het achtervoegsel -es

Zelfstandig naamwoord

[A] de bes v / m

1. erfwoord (fruit) kleine vrucht

   • Wij aten bessen bij het dessert. 

   ▸ Dagenlang liep ik door bergweides die bezaaid waren met ontelbare bosbessenstruiken. Om de haverklap stopte ik om de zoete bessen te plukken waardoor mijn handen paars kleurden van hun sap.^[4]

Zelfstandig naamwoord

[B] de bes v

1. (informeel), (persoon) oude en vaak ook kleine vrouw

Zelfstandig naamwoord

[C] de bes v / m

1. (muziek) een met een halve toon verlaagde "b"

   • De toon “bes” klinkt in de getempereerde stemming, gelijk aan de toon “aïs”. 

2. (muziek) de grondtoon (tonica) van de “bes-mineurtoonladder”, tevens een korte aanduiding van die toonladder

   • Op de notenbalk van een sonate in bes, staan vijf mollen. 

3. (muziek) de grondtoon van het “bes-mineurakkoord”, de kleine drieklank op de eerste trap (tonica-akkoord) van de kleinetertstoonladder op die toon

   • De drie tonen van het bes-mineurakkoord (symbool: B♭m) in grondligging, zijn: bes - des - f. 

Meer informatie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord bes staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bes" herkend door:

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

bes

1. zand

Zelfstandig naamwoord

bes m

1. kus