borg

Uitspraak

• Geluid:  borg    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• borg

Woordherkomst en -opbouw

• Van Middelnederlands borgh, Protogermaans *burg-. Etymologisch verwant met o.a. bergen, Oudfries borg/borgia/burgia, Engels borrow. ^[1].
• In de betekenis van ‘waarborg’ voor het eerst aangetroffen in 1237 ^[2]

Zelfstandig naamwoord

de borg m

1. (financieel) iemand die garant staat voor een eventueel te betalen bedrag, de borgsteller

   • Hij was bereid als borg op te treden. 

2. (financieel) borgsom, borgtocht, waarborgsom, cautie, onderpand

   • Als je het huurhuis weer in de originele staat aflevert krijg je de borg terug. 

3. (dierkunde) een gecastreerd mannetjesvarken
4. (techniek) ketting of touw om iets mee vast te zetten, of een daarvoor bedoeld machineonderdeel

Werkwoord

borg

1. enkelvoud verleden tijd van bergen
   

   • Ik borg. 
     
   • Jij borg. 
     
   • Hij, zij, het borg. 

Werkwoord

borg

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van borgen
   

   • Ik borg. 

2. gebiedende wijs van borgen
   

   • Borg! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van borgen
   

   • Borg je? 

Gangbaarheid

• Het woord borg staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "borg" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈpɔrk /

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan Oudnoords:  borg zn 

Zelfstandig naamwoord

borg, v

1. (bouwkunde) burcht, kasteel, vesting
2. (geologie) klip, rots
3. (politiek) gemeente, stad, grootstad

   «Flestar borgir hafa miðbæjarkjarna.»

   De meeste steden hebben een centrale kern.

4. (spel) vrije ruimte in kinderspel (waar je niet "gepakt" kunt worden)

Zelfstandig naamwoord

borg

1. datief onbepaald vrouwelijk enkelvoud van borg

borg

1. accusatief onbepaald vrouwelijk enkelvoud van borg