modus
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: modus (hulp, bestand)
Woordafbreking
- mo·dus
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘wijze, manier’ voor het eerst aangetroffen in 1649.[1]
- Leenwoord uit Latijn modus ‘maatstaf, het maat houden; wijze, manier’.[2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | modus | modi |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de modus m
- wijze, manier
- (grammatica) grammaticale categorie waarmee de relatie wordt aangegeven tussen een werkwoord en de werkelijkheid
- (filosofie) hoedanigheid, toestand of wijziging van iets
- (informatica) een 'toestand' waarin een computerprogramma of gebruikersinterface zich kan bevinden
- (juridisch) last, verplichting
- (muziek) toonladder als schema voor de vorming van een melodie
- (statistiek) binnen een frequentieverdeling van een statistische variabele de waarde of klasse met de grootste frequentie
Hyponiemen
- [2] aantonende wijs (indicatief), aanvoegende wijs (conjunctief), gebiedende wijs (imperatief), voorwaardelijke wijs (conditionalis), wensende wijs (optatief)
Afgeleide begrippen
- communicatiemodus, weekendmodus, werkmodus
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord modus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "modus" herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "modus" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ modus op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /mɔdʊs/
Woordafbreking
- mo·dus
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoourd uit het Latijn
Zelfstandig naamwoord
modus monbezield
- (grammatica) modus; grammaticale categorie waarmee de relatie wordt aangegeven tussen een werkwoord en de werkelijkheid
- (wiskunde) modus; de waarde of klasse die het vaakst voorkomt in een kansverdeling
- (muziek) modus; toonladder als schema voor de vorming van een melodie
- wijze, manier
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | modus | mody |
| genitief | modu | modů |
| datief | modu | modům |
| accusatief | modus | mody |
| vocatief | mode | mody |
| locatief | modu | modech |
| instrumentalis | modem | mody |
Synoniemen
Typische woordcombinaties
- modus operandi
- modus vivendi
Verwante begrippen
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.