geit
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: geit (hulp, bestand)
- IPA: / ɣɛit / (1 lettergreep)
- (Noord-Nederland): /ˈχɛɪ̯t/
- (Vlaanderen, Brabant): /ˈɣɛːt/
- (Limburg): /ˈɣɛɪ̯t/
Woordafbreking
- geit
Woordherkomst en -opbouw
- erfwoord via Middelnederlands: geit / gheet van Oudnederlands: get, in de betekenis van ‘herkauwer’ aangetroffen vanaf 701; gaat via Germaans: *gaitaz terug op de Proto-Indo-Europeese wortel *gʰaido-, cognaat met Gotisch: 𐌲𐌰𐌹𐍄𐍃 (gaits), Duits: Geiß, Oudnoords: geit, Angelsaksisch: gāt → Engels: goat; vergelijk ook Latijn: haedus zn "geitenlam", Armeens: ձի (ji) "paard", Sanskriet हय zn (haya) "paard", Litouws: žaĩsti ww "spelen" en Russisch: заяц zn (zájats) "haas" [1] [2] [3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | geit | geiten |
| verkleinwoord | geitje | geitjes |
Zelfstandig naamwoord
de geit v
- (evenhoevigen) (veeteelt) bepaald soort zoogdier Capra aegagrus hircus
- Zij hebben een geit geadopteerd.
- ▸ Hij ging op het geluid af en zag, op een bergweitje tussen de rotsen, een kleine donkere jongen zijn geiten hoeden.[4]
- (scheldwoord), (persoon) scheldwoord voor een vrouw
- Wat is dat een stomme geit, zeg!
- (persoon) benaming voor een grappig, eigenaardig persoon
- Hij is toch zo'n geit, je blijft lachen met hem.
Verwante begrippen
Hyperoniemen
Verwante begrippen
Hyponiemen
- addaxgeit, angorageit, berggeit, bosgeit, dwerggeit, hemelgeit, huisgeit, huurgeit, kameelgeit, kasjmiergeit, kemelgeit, klapgeit, klimgeit, klipgeit, melkgeit, reegeit, schroefgeit, steengeit, stookgeit, tikgeit, typegeit
Afgeleide begrippen
- geitachtig, geitantilope, geitbrasem, geiten, geitenbaard, geitenbaars, geitenblad, geitenboer, geitenboerderij, geitenbok, geitenbond, geitenborst, geitenboter, geitenbreier, geitendrek, geitenfuif, geitengras, geitenhaar, geitenharen, geitenherder, geitenhoeder, geitenhoefblad, geitenhouder, geitenhouderij, geitenhuid, geitenkaas, geitenkeuring, geitenkeutel, geitenkop, geitenkruid, geitenkut, geitenkuttekop, geitenlam, geitenleder, geitenleer, geitenleren, geitenlul, geitenmelk, geitenmelker, geitenmest, geitenneuker, geitenoog, geitenpad, geitenpoep, geitenpoot, geitenras, geitenrust, geitensik, geitenstal, geitenteelt, geitenvacht, geitenvel, geitenvijg, geitenvlees, geitenvoet, geitenwol, geitenwollen, geitenyoghurt, geitepoep, geitgazelle
Hyponiemen
- Indien geit wordt beschouwd als individu van de familie of andere groep geiten zie dan Hyponiemen geiten
Vertalingen
1. bepaald soort zoogdier Capra aegagrus hircus
Werkwoord
| vervoeging van |
|---|
| geien |
geit
- tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geien
- Jij geit.
- derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geien
- Hij geit.
- (verouderd) gebiedende wijs meervoud van geien
- Geit!
| vervoeging van |
|---|
| geiten |
geit
Anagrammen
Gangbaarheid
- Het woord geit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "geit" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[5] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ geit op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "geit" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ “Het hele jaar rond: van Sinterklaas tot Sintemaarten” (1973), Lemniscaat , p. 11
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Faeröers
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
Zelfstandig naamwoord
geit v
Fries
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
Zelfstandig naamwoord
geit g
Limburgs
Uitspraak
- [werkwoord]: IPA: /ɣɛɪt/ ~ /ɣɛɪð/ (Etsbergs)
- [zelfstandig naamwoord]: IPA:
- (Etsbergs): /ɣɛɪt/
- (Maastrichts): /ɣɛːt/
Woordafbreking
- geit
Werkwoord
geit
- derde persoon enkelvoud in de tegenwoordige tijd van gaon.
Zelfstandig naamwoord
geit m/v
- v: geit (vrouwelijke geit)
- m: bok
- m/v: (evenhoevigen) geit (soort)
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | geit | cheit | geiteke | cheiteke | geiter | cheiter | geitekes | cheitekes |
| genitief | geit(s), geite | cheit(s), cheite | geitekes | cheitekes | geiter | cheiter | geitekes | cheitekes |
| locatief | geites | cheites | geiteske | cheiteske | geitese | cheitese | geiteskes | cheiteskes |
| datief | geit(e) | cheit(e) | geiteke | cheiteke | geiter | cheiter | geitekes | cheitekes |
| accusatief | geit | cheit | geiteke | cheiteke | geiter | cheiter | geitekes | cheitekes |
Synoniemen
- [2] bók
Afgeleide begrippen
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.